martes, 7 de septiembre de 2010




Celebrando que hoy es el día de Asturias dejo algo tierno en la "lligua asturiana"

Una nana, en asturiano "añada"


¡ CALLAI, QUE DORMI EL NEÑIN...!

Añada



"Ea, neñin,ea,
que vien el cocón
y lleva a los neños
que non dormin, non."

Güeyinos castaños, boquina de grana,
manines que son cascarines de mar;
papinos con llunes de flor de manzana:
¡ mio princés del alma, ¿ quién te fai llorar ? !

¿ Por qué non te dormis, mio galan queridu?
¿ Non ves que to madre velándote tá?-
da´veces que penes me dás tu, bien miu,
pensar qu´el Siñor te me pué llevar...

Vas a ser marqués, princés o menistru;
sabrás más de lletres que sabe to má;
faciéndote flaire, llegarás a obispu,
si non...farás coples como fa i to pá...

Toi llocu, muy llocu con el mió nenín:
¡ si nón lu hay más guapu en tou ´l llugar!
¿ Non veis qué veyures me fai? ¡ Corderín:
tápate, raitán, que te vas costipar...!

Ya cierra los güeyos, ya fai pucherinos;
so boca y´un brotu ´n sin descapullar.
( Quiciás ta suañando co los anxelinos.)
¡ Mirái que risina de repente -i dá...!

Güeyinos castaños, llabinos de grana,
¡callai, que ya dormi, apagai la lluz...!
Que ´l Siñor te guarde, anxelín del alma !
"¡ Por la siñal de la Santa Cruz!"


11 comentarios:

  1. Pues que paseis un feliz día, guapa!
    He leído el poema...hay algunas palabras que no entiendo, pero en general me resulta comprensible...Sabes que me recuerda, en algunas palabras, al catalán?
    Veo que has "arrancado" de nuevo tu blog. Me alegro mucho!
    Un besote!
    Núria

    ResponderEliminar
  2. que bonita¡¡¡¡, todo por nuestra cultura aunque algunos nos la quiera hacer olvidar

    ResponderEliminar
  3. Nuria, sí, cuando estuve en Cataluña me recordaba mucho vuestra lengua a la mia, con distinto acento, pero hay palabras muy parecidas. La pena es que aqui no la cuidamos tan bien como vosotros.
    Besos

    ResponderEliminar
  4. Casia, desde luego que nos la quieren hacer olvidar, pero en parte somos nosotros mismos que nos dejamos....creo que estamos muy acomodados y no nos movemos como se mueven en otros sitios.
    Besos

    ResponderEliminar
  5. Que bello e ingenuamente dulce...un abrazo de azpeitia

    ResponderEliminar
  6. pues no se decirte, lo actualizo de vez en cuando, sin fecha fija, cuando se me ocurre algo o me viene a la memoria, si no puedes entrar en entradas antiguas, a la derecha viene las entradas desde que lo inicié, gracias por seguirme y me alegra que te guste, fue idea de mi hijo que siempre que les cuento alguna vivencia o tradición me decía que porque no abría un blog y lo contaba, y así lo hice, un saludo

    ResponderEliminar
  7. Que vuestra lengua y vuestra cultura había sido menospreciada e ignorada lo sabía desde hace tiempo. Pero de que hubiera un fuerte movimiento reivindicativo, me entero apenas ahora ¡¡¡Y por Dios que me alegro de enterarme!!! Sólo la constancia, el empeño y la insistencia conseguirán que ese movimiento se extienda como mancha de aceite en la superficie del lago de la ignorancia. No desfallezcáis en el intento.
    Preciosa la nana.
    Un feliz y reivindicativo día.
    Joan

    ResponderEliminar
  8. ¡Me encantó la nana, Malú! ¡Gracias!
    ¡Viva Asturias y la madre que la parió!

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  9. Azpeitia, gracias por tu comentario, me alegro que te guste, visite tu blog y volvere a pasar de vez en cuando.
    Casia....te visitaré en tu blog asiduamente....todo lo que lei me encantó.
    Joan...sí, no es mucho el movimiento, pero hay un sector cada vez mayor que está pidiendo por la oficilidad de nuestra lengua. Lo que pasa que somos pocos, no somos una región muy grande y se nos oye poco. Los medios de comunicación fuera de la región casi que ni nos hacen caso.
    Gracias por tus buenos deseos.
    Antonio....¡¡¡muchas gracias por tu visita!!
    Besos

    ResponderEliminar
  10. Me ha encantado la nana, ya sabes que mi marido es de familia asturiana y todo lo de allí nos encanta.
    Graciñas

    Un beso

    Pilar

    ResponderEliminar
  11. Sí Ploa...lo sé. Y seguro que le gustará leer en bable.
    Un besote grande.

    ResponderEliminar